Tijdens het mediteren zit ik rustig met mijn ogen dicht. Ineens komt er een vlinder in mij op. Ik zie hem voor me. En ik heb niet eens iets met vlinders. Het is wel een hele mooie witte vlinder.
Na het mediteren ga ik boodschappen doen. Ik loop het trappengat van ons appartementencomplex in. En daar zit binnen op het glas van de deur diezelfde witte vlinder.
Als ik terugkom van de boodschappen, zit hij er nog steeds. Ik kan nu niet anders dan even letterlijk stilstaan om de vlinder te bekijken. Hij vliegt vast weg als ik dichterbij kom, denk ik. En toch wil ik hem van dichterbij bekijken. Ik zet langzaam een paar stappen naar de vlinder toe. En ik breng mijn hoofd heel dichtbij. De vlinder blijft gewoon zitten.
De vlinder is echt helemaal egaal wit
Hij klapt met zijn vleugels en blijft rustig zitten. O, gelukkig, hij leeft gewoon nog. De vlinder fascineert me. En ik heb geen idee waarom.
Na een paar minuten besluit ik dat ik wel lang genoeg naar de vlinder heb gekeken. Dus ik loop door naar mijn appartement. Ik doe de deur open en ruim de boodschappen op. Daarna pak ik iets te drinken en ga ik aan het werk.
De hele dag blijft die vlinder in mijn hoofd rondspoken. Hoezo komt in mijn meditatie een witte vlinder voor en zie ik vervolgens diezelfde witte vlinder een paar minuten later in het trappenhuis? Nee Selma, verder werken. Het heeft geen zin om erover na te denken.
Wat betekent zo’n witte vlinder?
En toch blijven mijn gedachten afdwalen naar deze mooie witte vlinder. Dus, wat doe ik uiteindelijk? Ik zoe op internet de betekenis van een witte vlinder op. En die luidt als volgt:
- Stilte
- Waarheid
- Reinheid
- Tederheid
- Liefde
En laat Liefde nou net mijn hoogste kernwaarde zijn. Liefde met de hoofdletter L.
En verder lees ik nog op de site van Marreiki:
Eén van de mooiste dierensymbolieken en boodschappers op zielsniveau zijn de vlinders. De vlinder bezit de kracht van een wervelwind, staat voor reïncarnatie, transformatie, mutatie en magie.
Vlinders symboliseren transformatie. Zij beginnen hun leven als rupsen en lijken daarna dood te gaan in hun cocons, om vervolgens weer tevoorschijn te komen als prachtige vlinder. De rups leert je GEDULD, dat alles tot bloei komt als de tijd er rijp voor is en niet eerder. Een tijd van voorbereiding is zoals ploegen, zaaien, groei en oogsten elkaar opvolgen.
En laat nou net dat geduld een ontzettende uitdaging zijn voor mij
Geduld, dat is voor mij echt een uitdaging. Ik vind het nog niet zo makkelijk. Als ik iets graag wil en mijn zinnen ergens op zet, dan wil ik het nu al zo hebben. En dat lukt natuurlijk niet. Alles heeft zo zijn transformatieproces nodig, net zoals bij een rups en een vlinder. Een rups kan geen vlinder worden zonder in de cocon te hebben gezeten. En dat realiseer ik me nu wel heel sterk met het zin van deze vlinder in mijn meditatie en daarna nog in het echt. Dankjewel daarvoor, wie dan ook de vlinder naar mij toe heeft gestuurd! 🙂